Rozdział piąty!

-Mariusz kiedy wyjeżdżamy do Bełchatowa?

-Wszystko masz tam, nie musisz się pakować, wyjeżdżamy jutro.

-O kurcze...

 

-Co jest?! Coś nie tak?-zapytał Mariusz z niepokojem w głosie

-Mamo!!!-wydarłam się przez cały pokój

-Co się stało?

-Kto oprócz Ciebie wiedział że mam wyjechać?

-Nikt, nikomu o tym nie mówiłam, bo nie chciałam zapeszać.

-Jesteś pewna, że nie wspominałaś nic Matiemu?

-Z Mateuszem rozmawiałam tylko kiedy był u Ciebie poza tym się z nim nie widziałam a dlaczego?

Chwyciłam telefon i wbiegłam do swojego pokoju zamykając się na klucz. Ze łzami w oczach wybrałam numer do Mateusza. Odebrał po 1 sygnale jakby czekając tylko aż zadzwonię.

-Tak?

-Na którą ten trening?

-19, będziesz?

-Będę, mogę przyprowadzić gościa?

-Jasne, kto to? Mama chce popatrzeć jak ukochana córeczka gra? Przyprowadź ją, dawno jej nie widziałem.

-W takim razie przyprowadzę 2 gości.

-Kotek coś się stało? Masz jakiś dziwny głos.

-Stało się i to dużo.

-Będę u Ciebie za 15 minut i pójdziemy razem na trening. Co ty na to?

-Ok ale drugi gość to będzie niespodzianka.

-No dobrze, dobrze. Będę niedługo. Kocham Cię nitka.

Przełknęłam gulę w gardle z ledwością wypowiadając słowa.

-Ja Ciebie też Mati, ja Ciebie też...

Rozłączyła się a po twarzy spłynęły jej łzy.

-Nawet nie wiesz jak bardzo Cię kocham i jak bardzo będę musiała Cię zranić...

TYMCZASEM W KUCHNI

-Co jej jest mamo? Kto to jest Mateusz?

-Po prostu wie co ją czeka. Będzie musiała się rozstać z prawdopodobnie najbardziej związaną z nią emocjonalnie osobą. Cały czas od kiedy zaczął trenować ją i dziewczyny wmawiała sobie że go nie kocha, że potrzebuje tylko bliskości drugiej osoby, ale ja wiem że kochała go od początku.

-Będzie jej ciężko.

-Tak, ale da sobie radę to dzielna dziewczyna.

-Mam taką nadzieję... 

nawet mi się podoba :O
zapraszam tu do komentowania i czytania :)
im więcej komentarzy zarówno tam jak i tu = tym szybciej nowy rozdział :)

zajrzyjcie koniecznie do zakładki "Informowani"
Pozdrawiam i całuję, nitka.<3